- алақаншықтан
- ет. Қарлы боран соғу, ақпандату. Бір сәтте боран а л а қ а н ш ы қ т а н ы п еді, таң білінген кез екен, аяз ширай түсініпті (З. Ақышев, Ақбел асуы, 44). Күз күні уақыт өткен сайын а л а қ а н ш ы қ т а н ы п, дауыл тілей түскен (Асқар Алтай, Қызыл бөлтірік, 31). Ақ даланың бетіне боран соғып тұр. Бірде а л а қ а н ш ы қ т а н ы п, тәулік бойы құтырына жөнеледі (З. Иманбаев, Қос қайың, 22).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.